woensdag 1 februari 2012

kunstwerkjesdaan reflectie


Ik had, ten opzichte van de meeste andere uit onze groep, een voordeel als het ging om het kiezen van mijn monoloog. Ik had het allemaal al een keer gedaan. Twee jaar geleden had ik veel moeite met het uitzoeken van mijn monoloog en uiteindelijk is het er een geworden waar ik achteraf spijt van had.
Dit jaar was ik dus erg gedreven om een leuke monoloog te vinden die ook bij mij aansloot. In eerste instantie was ik erg opzoek naar een grappige monoloog. Vooral omdat twee jaar geleden de monologen voorstellingen nogal saai waren naar mijn mening. Uiteindelijk is het echt iets totaal anders geworden. Wat me aantrok aan de monoloog die ik gekozen heb is het feit dat je hem om op ontzettend veel manier kan voordragen. Je kunt hem met een heleboel agressie brengen, maar ook heel verlegen.
Mijn originele monoloog was meer dan 800 woorden. Ik heb er behoorlijk wat uitgeschrapt, met name omdat hij dan beter bij onze voorstelling zou passen.
Ik vind dat onze groep opzich redelijk goed heeft gewerkt buiten de les. Vooral de laatste paar weken hebben we er veel aangewerkt. In het begin hebben we niet al die lessen optimaal benut achteraf gezien. We hebben onze monologen buiten de les met de leraar niet heel vaak aan elkaar voorgedragen. Dat is wel een punt waar er verbetering gehaald had kunnen worden. Verder vond ik het echt een hele leuke groep om mee samen te werken. We hebben veel gelachen en dat is ook wel belangrijk op zijn tijd!
Ik ben er in deze drie maanden achter gekomen dat ik moeite heb met het direct opvolgen van kritiek. Met name als u de tekst op een totaal andere manier wilde horen. Een andere stem, een andere houding. Ik merkte dat ik moeite had u te begrijpen en al helemaal het over te zetten in het toneelspel.
Ik denk dat ik beide voorstelling ongeveer hetzelfde heb gepresteerd. Ik ben met beide ook tevrede. Ik was wel nerveus voor de voorstellingen. Met name voor de tweede, daar zaten mijn ouders en zus ook bij dus dat was voor mij een stuk spannender.
Ik heb denk ik aan iedereen wel iets gehad. Ik ben iemand die vooral relax moet blijven en dat lukte redelijk goed door met zn alle verstoppertje te spelen in de school en dat soort dingen. Het meest heb ik natuurlijk gehad aan de meiden van mijn groepje. Je hebt toch een voorstelling neergezet met z’n 5e.

Ik ben heel blij en vereerd dat mijn monoloog tot beste is verkozen. Ik denk dat mijn spel heel erg is veranderd in de afgelopen twee jaar in positieve zin. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten